Ehrhardt E-V/4
Niemieckie oddziały, były co raz częściej nękane podjazdowymi atakami belgijskich samochodów pancernych "Minerva" ostatecznie dowództwo armii Niemiec zdecydowało o potrzebie wprowadzenia własnego samochodu pancernego. Do przetargu przystąpiły trzy firmy Ehrhardt, Daimler i Bussing w 1915 r. zademonstrowano prototypy, wszystkie te firmy zignorowały zapotrzebowanie na mały i mobilny samochód, zamiast tego wyprodukowano samochody bardziej zbliżone gabarytami do ciężarówek.
Ostatecznie przetarg wygrała firma Ehrhardt w 1917 r. rozpoczęto seryjną produkcje samochodu, E-V/4 dysponował napędem 4x4, nadwozie pancerne o grubości do 7mm, załoga 8-9 osób, pojazd wyposażano w 2 KMy w obrotowej wieży i 4 KMy w korpusie, dodatkowo pojazd wyposażono w radio nadajnik, który uruchomiano podczas postoju.

Pierwsze użycie samochodu E-V/4 miało miejsce w 1917 r. następnie zamówiono kolejne 20 szt. tym razem wyprodukowano lżejsze o 1,72 tony pojazdy, większość tych samochodów trafiło na front wschodni. Po wojnie E-V/4 używano również jako samochodu policyjnego, najprawdopodobnie wyprodukowano 43 samochody EV/4, ostatnie 20 w 1919 r.
(8.86 t pierwsze prototypy)